Marilena

Μια φορά και ένα καιρό σε ένα κόσμο ανύπαρκτο, ζούσανε ο Μάρι και η Λένα. Και οι δυο μαζί ήταν η Μαριλένα. Η Μαριλένα δεν ήρθε στον κόσμο, με τον τρόπο που δημιουργήθηκαν όλοι οι άνθρωποι, ούτε αναδύθηκε από τους αφρούς της θάλασσας, ούτε έπεσε από κανένα άσπρο προς γκρίζο σύννεφο. Η Μαριλένα δεν είχε ούτε μπαμπά, ούτε μαμά, ούτε αδέλφια, καλαδέρφια και πρώτα ξαδέρφια, έφτασε μονάχη στον κόσμο αυτό με μια μυστηριώδη μελαγχολία.

Η Μαριλένα δεν έκανε αυτό που κάνουμε όλοι, ούτε έβαζε στόχους για το μέλλον της, γιατί απλούστατα δεν γνώριζε το αύριο και το μεθαύριο...Ούτε είχε φίλους ή γνωστούς, αν και ποτέ δεν ήταν μόνη η με συντροφιά. Ούτε κέρδιζε ούτε έχανε, ούτε είχε επιτυχία ή αποτυχία σε κάποια φάση της περίεργης της ζωής. Η Μαριλένα δεν γνώριζε πως ποτέ δεν προοριζότααν να πεθάνει. Η Μαριλένα ποτέ δε συμφώνησε, ούτε διαφώνησε, γιατί δεν είχε ποτέ της άποψη. Δεν είχε πει ποτέ της Ναι ή Όχι ,γιατί πίστευε συνέχεια οτι θα έκανε λάθος. Η Μαριλένα ποτέ δεν βρήκε, γιατί απλούστατα δεν έψαξε ποτέ.

Η Μαριλένα δεν υπήρξε ποτέ μικρή, ούτε νέα, ούτε μεγάλη. Δεν είχε ποτέ τα μαλλιά της ίσια, ούτε σγουρά, ούτε σε κοτσίδα. Δεν φορούσε ποτέ παντελόνι, φουστανάκι ή φουστίστα. Η Μαριλένα δεν πήγαινε ποτέ μπροστά ούτε πίσω. Η Μαριλένα δεν είχε ποτέ την αίσθηση του χρόνου, παρόλα αυτά ποτέ δεν αργούσε, ούτε όμως έφτανε ποτέ στην ώρα της.

Απόλυτα μπερδεμένη με τόσα πολλά, σπαταλούσε το χρόνο της προσπαθώντας να βρει τρόπο, έτσι ώστε να γίνει αληθινή. Σιγά-σιγά η Μαριλένα και με μια μελαγχολία που έγινε ευτυχία, έγινε σύννεφο χαράς και εξαφανίστηκε, αφήνοντας πίσω της χρυσόσκονη και δυο φύλλα ροδακινιάς.

(Nadsat Orange, xoxo)