A cause De Helena...

Δεν ξέρω αν συμβαίνει και σε σας όταν δεν κοιμάστε περισσότερο από 4 ώρες, να ονειρεύεστε όλο το υπόλοιπο της μέρας. Όταν έλεγα στην Έλενα πως το πρωί, εγώ είχα δουλειά, αυτή επέμενε πως μια τελευταία photo it would be fun! To θέμα είναι πως η Έλενα είναι ένα άτομο το οποίο μου ασκεί τέτοια επιρροή, που δεν μπορώ να της χαλάσω χατίρι, γιατί σκεφτόμενη τον ευατό μου στο ίδιο σενάριο, με διαφορετικό άτομο, δεν υπήρχε περίπτωση, θα έκλεινα το τηλέφωνο χωρίς πολλά πολλά . Αλλά με την Έλενα το διαπραγματεύομαι πάντα, υπάρχει ένα παζάρεμα στα λεπτά του χρόνου ομιλίας μας και η Έλενα κάνει πάντα το καλύτερο Deal.

Εννοείται οτι στο άκουσμα του alarm, i'm gonna deceive myself by resetting the alarm clock every 5 minutes (for the next 20 minutes). Μετά θα ανάψω τον υπολογιστή, η μουσική είναι εκ των ων ουκ ανευ! Σήμερα ξεκίνησα με Laura Marling τη μέρα μου, η οποία αποτέλεσε την αφορμή για τη ρομαντική μου διάθεση στο υπόλοιπο της μέρας. Να μην ξεχνιώμαστε η Έλενα ήταν η αιτία.

To πρωί μισώ να βάζω τους φακούς επαφής μου.
Το πρωί αγαπώ να τρώω πρωινό.

Ο καιρός σήμερα ήταν το ίδιο μουντός και υγρός, είχε λίγη περισσότερη ψύχρα από χτες, γεγονός που με ανάγκασε να φορέσω το πιο ζεστό μου σακάκι το οποίο αναμφίβολα που προσθέτει άλλα 10 κιλά. Τι να κάνω υπακούω σε εντολές ανωτέρων ''Φόρε ρούχα'', said my mum before we hang up the phone yesterday in the afternoon!

Στην δουλειά πέρασαν απ' το μυαλό μου οι ακόλουθές εικόνες:

Having picnik in a park in Nantes (Big Times)-Photo By Edit Castren

Crêpe, monsieur? photo by unknown editing by me

got lost in Alice world-photo by unknown-editing by me

Pride and prejudice has taught me that is worth waiting...


If only us, if only now

I was wearing that dress and i looked funny and sexy. What a combo! (Big times)

Mister Camus, you were too handsome to be such a good writer... OUI Monsieur très beau

Και μετά, όταν ήρθα σπίτι, αντί να πάω για ύπνο κάθισα στον υπολογιστή ψάχνοντας και πάλι διάφορα. Και όλο έλεγα να κοιμηθώ σε μισή ώρα, μετά απο δέκα λεπτά, μετά από αυτή την ιστοσελίδα και ούτω καθ' εξής. Μέχρι που με βρίσκει και πάλι το ξημέρωμα. Αλλά ακόμη ψάχνω σε πιο άτομο θα ρίξω αυτή τη φορά την ευθύνη για το αυριανό μου daydreaming!

''Spring surprised us, running through the market square. And we stopped in Prynne’s rooms in a shower of pain."
Hmm το όνομα Veronica Forrest-Thomson σας λέει κάτι. Έγω τουλάχιστον δεν γνώριζα τίποτα μέχρι που την ανακάλυψα σήμερα. Βέβαια κιόλας το γεγονός του να πεθάνεις σε μια τόσο μικρή ηλικία (27 ετών), και να έχει προλάβει να παράξει ένα όχι και τόσο μεγάλο αριθμό έργων, τα οποία διατηρήθηκαν στα στενά όρια του Καίμπριτζ, εμποδίζει το κοινό να έρθει σε επαφή με τον καλλιτέχνη.



Some of Veronica Forrest-Thomson's poetry can be read here, and here is some info on her.

Αναρωτιέμαι συχνά τι θα μπορούσαν να γίνουν άνθρωποι όπως αυτή, η οποία παρουσίασε τέτοιο ταλέντο, αλλά είχε μόνο 27 σύντομα έτη για να αφήσει το στίγμα της.

Νομίζω είναι ώρα να ονειρευτώ με τα μάτια κλειστά.

moi by Francisco Blanco