Despair In The Departure Lounge

Wednesday 28 January 2009

Μόλις συνειδητοποίησα οτι το στυλό που έκλεψα από το Φρανσίσκο, προκειμένου να απασχολούμαι στην διάρκεια της δεκάωρης πτήσης μου για Φρανκφούρτη, είναι Parker, αλλά είμαι σίγουρη οτι θα με συγχωρέσει –ish! Είναι η πρώτη φορά που αισθάνομαι αφόρητη ζέστη σε αεροπλάνο. Συνήθως πεθαίνω απ’το κρύο, αλλά φαίνεται πως στην Βενεζουέλα υπάρχει τροπικό κλίμα ακόμη και μέσα στα αεροπλάνα. Αναγνωρίζω πως ακούστηκε τραγικά ηλίθιο το προηγούμενο.

Σκεφτομαι αν τελικά ήταν καλή ιδέα να το παίξω ‘Καλός Σαμαρείτης’ και να παραχωρίσω τη θέση μου σε ενα ζευγαράκι ελλαδιτών, οι οποίοι λόγω παρεξήγησης θα καθόντουσαν χωριστά. Αν τελικά έπραττα με λογική σύνεση και όχι συνεπαρμένη απο το συναίσθημα, θα απολάμβανα ένα διπλό κάθισμα καθόλη τη διάρκεια της διαδρομής! Κατέληξα λοιπόν να κάθομαι δίπλα από ένα συμπαθέστατο Βενεζολάνο, με έντονα χαραχτηριστικά Ινδιάνου, κάπoυ στην ηλικία του πατέρα μου και ο οποίος ντρεπόταν αφάνταστα και κόμπιαζε κάθε φορά που ήθελε να μου ζητήσει άδεια να σηκωθώ, προκειμένου να πάει στην τουαλέτα.

(μετά απο 5 ώρες)

...Δεν έχω κλείσει μάτι ούτε λεπτό. Έχω παρακολουθήσει συνεχόμενα δυο ταινίες. Για την πρώτη που είναι το ‘Nights in Rodanthe’ ,έχω να πω οτι είναι χειρότερη και από κακή. Έχει αρκετο καιρό -από τον καιρό που στο Φαρμακά εξέπεμπε μόνο το ΡΙΚ-να παρακολουθήσω τόσο δραματικά ρομαντικό, (και όχι το ανάποδο) και προβλέψιμο μελόδραμα. H δεύτερη ταινία είναι το ‘Flawless’ του Michael Radford. Βασικά, δεν ήθελα να την δω, εξαιτίας της ανεξήγητης αντιπάθειας, που τρέφω για τη Demi Moore, η οποία όμως στο τέλος με εξέπληξε ευχάριστα. Πολύ ωραία ταινία και την προτείνω ανεπιφύλακτα. Η παρουσία και μόνο που πολυαγαπημένου μου Michael Caine την κάνει να ξεχωρίζει και της προσθέτει κύρος.

...ο αγαπητός μου διπλανός μου γίνεται ολοένα και πιο συμπαθής: στην τελευταία του επίσκεψη στο toilet,συνειδητοποιήσα οτι φορούσε τα headphones που μοιράζουν στο αεροπλάνο, ακόμη και στην τουαλέττα (How sweet!!). Ήθελα πάρα πολύ να του κάνω μια αγκαλίτσα την ώρα που έπρεπε να σηκωθώ για δέκατη φορά, προκειμένου να περάσει στο κάθισμα του. Τον βλέπω με την άκρη του ματιού, οτι με κοιτάζει κατα διαστήματα που γράφω. Σίγουρα, σκέφτομαι ,προσπαθεί να καταλάβει σε τι γλώσσα γράφω:Η αλήθεια είναι οτι δεν θέλω να βασανίζεται και πολύ με τους προβληματισμούς, γι’αυτό και εγώ , πριν κατεβούμε θα του αποκαλύψω την αλήθεια!

...Μισώ το κοτλέ καφέ παντελόνι. Μισώ τον χοντρο κύριο με το καφέ κοτλέ παντελόνι, που περασε πριν μερικά λεπτά δίπλα μου, σκορπίζοντας στο διάδρομο την ανυπόφερτη οσμή, μιας ενδόμυχης πορδής, γεγονός που μου προκάλεσε αναγούλες, ζαλάδα και μου δημούργησε τάσεις λιποθυμίας. Ακούγεται υπερβολικό, αλλά πιστέψτε με: this man was definitely heading the damn toilet!

…Συμβουλή: Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο 1 ώρα πριν την απογείωση, απ’το να ακούς το παρθενικό album των The virgins! Are simply entertaining. Στο κομμάτι ‘Rich girls’, σκέφτομαι αναπόφευκτα το crazy video που κάναμε μαζί με το cochinin μου. Φτάνοντας μετά από 6 ώρες στο σπίτι, συναισθηματικά καταβεβλημένη, ακούω φανατικά το album των little Joy, περιμένοντας το Next time Around.



… I'll belong to you, it's how it's meant to be
It's how it's always been. Ποσό δραματικά ρομαντική μπορεί να είμαι τελικά; I feel like making a movie, a really crappy one!


1 comments:

Francisco Blanco said...

Extrano demasiado esos dias, y mucho mas a ti.
eres mi inspiracion

Favorite Worst Nightmare All rights reserved © Blog Milk Powered by Blogger